Novae epistolae obscurorum virorum. Epistolae honestae virorum Russorum, quas magister Constantinus - Семин Константин Викторович

Δεν χρειάζονται ρούχα καταραμενό,

Από την οποία σάρκα ζεσταθεί μονό.

Ακόμη και ενώ, όταν είναι χιονί,

Το περπάτημα γυμνός πρεπεί.

Ποιος χρειάζεται το φαγητό συνθετή

Όταν ένα νερό και απλό ψωμί;

Πολλά τρόφιμα κάνουν αδυναμούς

Άνθρωπος και τους αρρωστούς.

Μόνο η μεγάλη ασκητικής

Μπορεί να είναι εντελώς υγιής.

Απραξία σιγά-σιγά τον άνθρωπο σκοτωνεί,

Αλλά πραγματική ευδαιμονία δεν παρεχεί.

Σε θάνατο ασθενοφόρο και την ασθενειά

Προκαλεί τη λαιμαργία και την τεμπελιά.

Τεμπελιά – η μητέρα όλων των ατελειών,

Και το έργο – ο εχθρός όλους γνωστών.

Αγαπούν άνθρωποι ηλίθιοι και αδαείς

Να φάνε καλά και να γλυκά κοιμηθείς.

Ο άνθρωπος με τα γουρούνια δεν τρωεί,

Ο άγιος δίπλα ασεβείς δεν θα καθισεί.

Μισώ αυτά τα ποταπό τους αμαρτωλούς:

Ας είναι ζωντανοί στην θα πάνε κολασής.

Μέθυσοι όλα καταδικασμένη να υποφερεί,

Αλλά μόνο ασκητική για πάντα αποθηκευτεί.

Φίλε μου, μην τρως λιπαρά, δεν κρασί πινείς,

Δεν σκέφτεσαι τα άσχημα, τον καπνό μην καπνιζείς.

Τον σωστό δρόμο αν ακολουθείς,

Ευτυχία και υγεία τότε θα αποκτησείς.

Σχετικά μεγάλη, ευτυχισμένος, φύση πανισχυρή,

Συνεργαστείτε μαζί σου είναι μια χαρα μεγαλή.

Ultimum primae parte.